Πηρα κοκινα γυαλιααα...κ ολα γυρω σινεμα τα βλεπω................κ ιουτε ξερω πως να ζω ουτε και πως ν'αγαπω τη ζωη μου επιβλεπω.Ενιωθα πως ηθελα να γραψω...Ηθελα να σας πω...Αλλα δεν ηξερα απο που να αρχισω και πως να το πω....Πιεσμενη μπερδεμενη και περιεργα εκπληκτη απο υποψηφιους φιλους...προσπαθουσα να νιωσω καλυτερα μεσα μου....ενα απο τα τραγουδια που μπορουν να με απογειωσουν...να βαλουν το μυαλο μου σε αλλη τροχια ειναι αυτο.....το επομενο που με κατι να τα δω ολα αλλιως πιο μικρα ασημαντα ειναι το "Οταν κοιτας απο ψηλαααα....μοιαζει η γη με ζωγραφιαααα.....μοιαζουν τα σπιτια με σπιρτοκουτα...μοιαζουν μυρμηγκια οι ανθρωποι....Οταν κοιτας απο ψηλα μοιαζει ο κοσμος ζωγραφια...κι εσυ τον πηρες σοβαρα...."
ειναι σαν βγαινεις απο τον εαυτο σου και να κοιτας οτι σε προβληματιζει με αλλο ματι...απλα απο ψηλα!!
